عصر جمعه و عصر يكشنبه هيچ فرقى با هم ندارند. عصر يكشنبه همان اندازه دلتنگ ميشوى كه عصر جمعه ها با غروب آفتاب، گويى تمام بغض هاى عالم بر گلويت مينشستند. به ويژه اگر بدانى با برآمدن همين خورشيدى كه از كنار تو بار سفر ميبندد، دستانى جادويى براى هميشه به خاك سپرده ميشوند. دستانى كه بخشى از درخشانترين آثار تاريخ موسيقى سرزمينت را رقم زده اند.
همين دلتنگىِ مخلوط شده با عصر يكشنبه ميتواند بهانه اى شود براى پناه بردن به بلندى هاى شهر. به لذت بردن از صداى باد وقتى از ميان علفهاى خشك گذر ميكند و با نواى بيات اصفهان درآميخته و ذهن و روح ت را نوازش ميكند.


پریسا دانشور ( پری کوچک غمگین )  اردیبهشت .۱۳۹۳