"سلام، پريسا هستم"


با "انقلاب بهمن ٥٧" افراد، حركتها و صداهاى زيادى قربانى و خاموش شدن. صداهايى كه هر كدوم برگى درخشان در تاريخ فرهنگى، هنرى، سياسى و اجتماعى ايران به حساب مى آمدند.
اما آنچه مثل هميشه فراموش شد اين بود كه ميراث به جا مانده از تاريخ سازان و اسطوره ها، با سكوت و خاموشى و حذف فيزيكى آنها از بين رفتنى نيست.

يكى از چهره هاى ماندگارى كه بعد از انقلاب به خانه نشينى "دچار" شد، اسطوره ى آواز كلاسيك ايرانى "بانو پريسا" بود. كسى كه در ذهن دوران خودش آنچنان اثرگذار بود كه به شكلهاى مختلف در جامعه ايران تكثير شد. يكى از سوالهاى كودكىِ من از مامان و بابا هميشه اين بود كه چرا اسم من "پريسا" ست؟؟؟
و حالا كودكان نسل من بزرگ شدند، نسلى كه در اون دختر بچه هاى زيادى "پريسا" شدنشون رو مديون "پريساى بزرگ" هستند.
امروز، دقيقا در نقطه ى مقابل سرزمينم بر روى كره ى زمين، در فرسنگها دور تر از زادگاهم افتخار اين رو دارم كه در مؤسسه اى تدريس موسيقى داشته باشم كه "استاد پريسا" در اون تدريس دارند.
چه افتخارى از اين بالاتر؟؟؟!!!!
... "سلام، پريسا هستم"




پریسا دانشور ( پری کوچک غمگین ) ۱. اردیبهشت .۱۳۹۳